Geloof, hoop en liefde

Terwijl Amsterdam op 7 mei ’45 de bevrijding van de Duitse overheersing vierde, verloor zij als kind haar vader bij onverwachtse beschietingen op de Dam. Een dramatische gebeurtenis met verstrekkende gevolgen. 

Met de oorlogen in Oekraïne en Gaza, voelde ze de urgentie om het oorlogstrauma en de gevolgen ervan voor het jonge gezin waarin ze opgroeide, vast te laten leggen. Nu zouden er weer zoveel kinderen hun vader verliezen. Het zijn dit soort persoonlijke verhalen die zij niet verloren wil laten gaan en waarvan ze hoopt dat ze ons aan het denken zetten.

“Ik heb mijn hele leven al geprobeerd mijn verhaal op te schrijven. Ik begon vol goede moed maar kwam steeds niet verder. Toen leerde ik Renée kennen. Zij kan heel goed luisteren en dingen op een rijtje zetten. Daarbij voelde ze me goed aan en kwam ze vaak op dingen terug in het volgende gesprek. Hierdoor is het, ondanks dat zij het geschreven heeft, wel echt mijn tekst geworden. Het vertellen van mijn verhaal is heel therapeutisch geweest. Nu gaat hetgeen ik heb meegemaakt, niet meer verloren.”

Meer beelden van Geloof, hoop en liefde:

Achterkant Geloof, hoop & liefde
Binnenkant Geloof, hoop & liefde
Mock up Geloof, hoop & liefde
Binnenkant Geloof, hoop & liefde (2)
Scroll naar boven